W Polsce jest 29 muzeów na wolnym powietrzu. Oprócz muzeów pod gołym niebem istnieje około trzydziestu punktów skansenowskich, czyli pojedynczych obiektów w miejscu pierwotnej lokalizacji. Intencją ich autorów jest ukazanie swoistego piękna zabytków kultury, wpisanych w naturalny krajobraz. Architektura w nich prezentowana, to wiejskie chaty, zagrody, wiatraki, młyny wodne oraz budynki sakralne z dawnych lat. Muzea na łonie natury pozwalają lepiej zrozumieć związek człowieka z jego środowiskiem. Aspekt ekologiczny i artystyczny tych obiektów jest wyzwaniem dla współczesnej szkoły, ponieważ tego typu ekspozycje pełnią ważną rolę edukacyjną. Tworzenie muzeów skansenowskich na ziemiach polskich zapoczątkował etnograf Izydor Gulgowski w 1906 r. Jak można zaobserwować, taka forma prezentowania zabytków architektury i sztuki ludowej spotkała się ze społeczną aprobatą. Dziś to jedna z ciekawszych metod prezentacji dorobku dawnych pokoleń wpisana w naturalny polski krajobraz. Architektura ludowa stanowi dziedzictwo narodowe i dlatego każda forma jej poznania wydaje się pożądana z edukacyjnego punktu widzenia.
