Wyrażenie eklektyzm pochodzi z greckiego słowa „eklektios”, czyli wybierający. W architekturze, sztuce i plastyce jest to kierunek polegający na zestawieniu poszczególnych form przeniesionych z innych okresów oraz środowisk twórczych, odrębnych od siebie w czasie i treści. W działalności architektonicznej powiązano termin „eklektyczny” ze znaczeniem negatywnym w ocenie wartości. Określa on zatem działanie nietwórcze, niekonstruktywne, polegające na adaptacji i kompilacji niektórych preferowanych wzorów historycznych. Eklektyzm jako zjawisko występuje na różnych etapach rozwoju architektury. Tendencje eklektywistyczne pojawiają się szczególnie silnie w okresach poprzedzających formowanie się nowych idei i założeń. Architektura o charakterze eklektycznym to zatem architektura niekoniecznie wyjątkowa w treści i formie. Eklektyzm prawdopodobnie nie prowadzi do mistrzostwa w operowaniu formą, ale jest zjawiskiem społecznie akceptowanym i uznanym w różnych kręgach, nawet tych artystycznych. To swoisty design swoich czasów – obecny nie tylko w architekturze.
